雙性戀與泛性戀：了解兩者之間的差異和相似之處

在當今社會，性別和性取向的討論越來越開放和多元，其中包括對雙性戀和泛性戀這兩個術語的理解和使用。雖然這兩個詞彙在表面上似乎相似，都涉及到對多於一種性別的吸引，但它們背後的含義和關注點卻有所不同。透過專家的解釋和社群成員的經驗分享，我們可以更深入地理解這兩個概念，並探討它們在當代社會中的重要性。

首先，讓我們來看看雙性戀的定義。根據雙性戀資源中心的董事會成員加布里埃爾金髮女郎的解釋，雙性戀通常被定義為「被至少兩性所吸引」或「被與你相似的性別和與你不同的性別所吸引」。這個定義強調了對不同性別的吸引，但並不排除對更多性別的吸引可能性。

相對於雙性戀，泛性戀的定義則更加關注於對人的吸引，而不是性別。泛性戀通常被定義為「不分性別的吸引力」，這意味著泛性戀者對一個人的吸引不受對方性別身份的限制。如同性別酷兒治療師和教練摩根托馬斯所說，泛性戀者可能不會考慮性別，而是專注於一個人的其他方面。

這兩個概念之間的差異並不意味著一個比另一個更好或更進步，而是提供了不同的方式來描述和理解自己的性取向。正如性治療師珍妮‧斯凱勒博士所指出的，擁有不同的標籤可以幫助個人感到被關注和理解。這也是為什麼有些人可能會選擇同時使用「雙性戀」和「泛性戀」作為他們的標籤，而其他人則可能會堅持他們認為更能代表他們的標籤。

值得注意的是，對於泛性戀和雙性戀的理解和接受程度在不同的社群和文化中可能會有所不同。然而，隨著對性別多樣性認識的提升，這些術語提供了一種方式，讓人們能夠更準確地表達自己的身份和經歷。

在探索自己的性取向時，重要的是要記住，沒有一個標籤能夠完全涵蓋所有人的經歷和感受。如同心理學家莉茲鮑威爾所說，選擇使用（或不使用）某個標籤是一個非常個人的決定。最終，找到一個讓你感到舒適和被理解的方式來描述自己，比堅持某個特定的標籤更為重要。

隨著社會對性別和性取向認識的不斷進步，我們可以期待對於雙性戀和泛性戀等概念的理解將會更加豐富和多元。透過持續的對話和教育，我們可以建立一個更加包容和理解的社會，讓每個人都能自由地表達自己的真實身份。

胡塞武裝在也門以同性戀罪名公開處決9名男子

In een recent schokkend rapport heeft Amnesty International de harde straffen onthuld die de Houthi-strijdkrachten in Jemen hebben opgelegd aan homoseksuelen, in een zaak die eens te meer de grove schendingen van de mensenrechten in dat land aan het licht brengt. Een Houthi-rechtbank in Damar, Jemen, heeft naar verluidt negen mensen ter dood veroordeeld wegens homoseksualiteit. Zeven van hen zullen worden geëxecuteerd door steniging en twee door kruisiging.

Daarnaast veroordeelde dezelfde rechtbank 23 andere mannen tot gevangenisstraffen variërend van zes maanden tot 10 jaar voor homoseksualiteit, "het verspreiden van immoraliteit" en "onzedelijk gedrag". Een tweede rechtbank in Ibbu City veroordeelde 13 studenten tot de doodstraf voor het "verspreiden van homoseksualiteit" en veroordeelde drie anderen tot geseling.

Deze vonnissen hebben internationaal veel aandacht gekregen en zijn veroordeeld. Het Crisis Evidence Lab van Amnesty International analyseerde video's op sociale media waarop te zien is hoe ten minste twee mensen in het openbaar worden gegeseld, in aanwezigheid van gewapende Houthi-functionarissen. De plaatsvervangend regionaal vertegenwoordiger van Amnesty International, Grazia Carrerasia, zei dat deze daden een zeer schrijnend en gruwelijk publiek spektakel waren, gericht op het verspreiden van angst onder de bevolking.

Carrerasia benadrukte dat de doodstraf de meest wrede, onmenselijke en onterende straf is en dat het gebruik ervan, ongeacht de executiemethode, afschuwelijk is en veroordeeld moet worden door de internationale gemeenschap. Ze wees er ook op dat openbare geseling in strijd is met het absolute verbod op foltering en andere vormen van mishandeling volgens het internationaal recht en een wrede en onmenselijke straf is.

De Houthi's, een stam in het noorden van Jemen die behoort tot de Zaidi-minderheid, zijn sinds 2015 verwikkeld in een langdurig conflict met een regeringsgezinde coalitie onder leiding van het noordelijke buurland Saoedi-Arabië, dat honderdduizenden doden heeft geëist. Sinds de bezetting van de hoofdstad Sanaa in 2014 hebben de Houthi's 350 mensen ter dood veroordeeld voor verschillende misdrijven, waaronder recente veroordelingen voor homoseksualiteit.

Amnesty International heeft de Jemenitische regering opgeroepen haar verplichtingen onder het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR) na te komen door wetten in te trekken die intimiteit tussen mensen van hetzelfde geslacht strafbaar stellen of discriminatie op grond van seksuele geaardheid, genderidentiteit en genderexpressie door de vingers zien. Dit incident benadrukt opnieuw het belang van de voortdurende strijd om de rechten van de LGBTQ+ gemeenschap wereldwijd te beschermen.

《異塵餘生：新維加斯》中的雙性戀機制：如何成為後末日世界中的最強角色

In het huidige tijdperk van digitaal entertainment wordt de grens tussen tv-programma's en games steeds vager. Het recente tv-programma Radiant, gebaseerd op een post-apocalyptische RPG-serie, is hier een perfect voorbeeld van. De show wist niet alleen met succes de essentie van het spel te vangen, maar creëerde ook een populariteitswonder met een aanzienlijke toename van het aantal gamers.

Door dit fenomeen hebben oude en nieuwe spelers een uniek en krachtig mechanisme herontdekt in Xenoblade Chronicles: New Vegas: de keuze van seksuele geaardheid. In dit spel kunnen spelers een perk kiezen voor elke twee levels omhoog, en deze perks verbeteren niet alleen de vaardigheden van hun personage, maar bepalen ook de seksuele geaardheid van hun personage. Spelers kunnen kiezen of ze heteroseksueel, homo, lesbisch of biseksueel willen zijn door twee seksegerelateerde perks te kiezen. Dit is niet alleen goed voor de inclusiviteit, maar deze seksgerelateerde perks zorgen ook voor een extra aanvalsboost tijdens het flirten met NPC's.

De voordelen Black Widow en Hitwoman geven spelers exclusieve dialoogopties en een schadeboost van 10% bij interactie met NPC's van het andere geslacht. Cherchez La Femme en Confirmed Bachelor bieden dezelfde voordelen, maar zijn gericht op NPC's van hetzelfde geslacht. Aangezien er geen niet-binaire personages in New Vegas zijn, krijgen spelers die deze voordelen kiezen een 10% aanvalsboost voor alle menselijke personages.

Deze ontdekking verraste en maakte veel nieuwe spelers enthousiast. Een speler schreef: "Zijn biseksuelen meestal krachtiger in New Vegas? Broers? Dat is fucking cool." Ervaren fans beschreven het als "een van de beste manieren om het spel te spelen." De beloningen van dit biseksuele personage zijn niet beperkt tot gevechten, maar omvatten ook rijkere dialoogopties, waardoor spelers op meer diverse manieren met de spelwereld kunnen omgaan.

Hoe je het ook bekijkt, biseksuelen hebben een uniek soort overwinning in New Vegas. Dus als je nieuw bent in de Ectoplasm-serie en het machtigste personage wilt spelen in deze door fans geliefde RPG uit 2010, dan weet je nu wat je kunt verwachten.

Voor degenen die dieper in de Fallout RPG-serie willen duiken, is onze ranglijst van de "Beste Fallout Games" een goed startpunt. Of je nu een veteraan of een nieuwkomer bent, de serie heeft een rijk verhaal en diepe gameplaymechanieken die het ontdekken waard zijn.

“探討同性戀家庭中的倫理、愛與生育之旅”

對於許多人來說，家庭的概念是傳統而固定的：一男一女結合，生育並撫養孩子。然而，隨著社會的進步和對於性別認同與性傾向的認識加深，「家庭」的定義也在逐漸擴展，包含了各種形式的愛與組合。同性戀家庭，作為這個多元家庭中的一員，其內部的關係與挑戰往往被外界忽視或誤解。今天，我們將探討一個特殊的同性戀家庭故事，這不僅是對傳統家庭觀念的挑戰，也是對愛的極致詮釋。

故事的主角是一對女同性戀夫婦，她們渴望擁有自己的孩子，這是她們愛的結晶。然而，由於生理限制，她們無法像異性戀夫婦那樣自然生育。於是，她們決定尋求科技的幫助，並且想到了一個特別的方法：請求其中一方的親生哥哥捐精。

這個決定無疑是充滿爭議的。首先，它打破了傳統的血緣關係認知，孩子的生物學上的父親同時也是其舅舅。這種關係在傳統倫理中是難以被接受的。其次，這個選擇也讓家庭成員之間的關係變得更加複雜。對於捐精的哥哥來說，他不僅要面對自己的生活變化，還要面對外界的眼光和壓力。而對於這對夫婦來說，她們不僅要承擔生育的風險和經濟壓力，還要面對家庭內外的各種質疑和不理解。

然而，愛是這個故事的核心。這對夫婦的愛讓她們勇敢地面對所有的挑戰，她們的家人也在這個過程中展現出了對愛的支持和理解。哥哥最終同意捐精，不僅是因為對妹妹的愛，也是對家庭的支持。這個故事告訴我們，家庭不僅是血緣的聯繫，更是愛和支持的聯繫。

這個故事也引發了我們對於家庭、愛和倫理的深思。在當今多元化的社會中，家庭的形式在不斷變化，愛的表達也更加多樣。我們應該如何看待這些變化？我們又應該如何定義家庭和愛？這些問題值得我們每個人去思考。

在這個特殊的同性戀家庭故事中，我們看到了愛的力量，也看到了家庭成員間無條件的支持和理解。這是對傳統家庭觀念的一次挑戰，也是對愛的一次深刻詮釋。讓我們用更開放的心態去接納和理解這個多元化的世界，因為在愛面前，沒有什麼是不可能的。

探索身份交織：一位雙性戀女性與邊緣性人格障礙的共生之路

Een paar weken geleden stuitte ik op een onderzoek naar Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPD) in de LGBTQIA+ gemeenschap. Het zette me echt aan het denken, want hoewel ik een biseksuele vrouw ben en al jaren de diagnose Borderline Persoonlijkheidsstoornis heb, heb ik nooit echt het verband gelegd tussen deze twee aspecten van mijn identiteit. Maar toen ik deze studie las en nadacht over mijn leven, realiseerde ik me dat deze twee aspecten van mijn identiteit elkaar op de meest pijnlijke manier overlappen.

Als biseksuele vrouw is het onvermijdelijk dat ik in mijn leven afgewezen en belachelijk gemaakt word. Mensen hebben zich van me gedistantieerd nadat ze van mijn seksualiteit hadden gehoord, terwijl anderen de geldigheid van biseksualiteit simpelweg hebben ontkend. Ik heb e-mails ontvangen vol met "vuur en zwavel" religieuze onzin en commentaren op sociale media over mijn "keuzes in levensstijl". Ik ben zelfs tien jaar lang studievrienden kwijtgeraakt nadat ik als twintiger besloot om "officieel uit de kast te komen".

Hetzelfde gebeurde met mijn borderline persoonlijkheidsdiagnose - mensen vluchtten weg vanwege het bijbehorende stigma of trokken de geldigheid van de beoordeling van mijn therapieteam in twijfel. Volslagen vreemden op het internet zeiden dat ik beter dood kon zijn en gebruikten woorden als 'monster' en 'kwaadaardig' om mij te beschrijven. Zelfs vrienden die ik ontmoette en die ook aan geestelijke gezondheidsproblemen leden, gebruikten mijn diagnose als wapen of als excuus om me jaren na mijn herstel te kleineren.

Je kunt je voorstellen dat deze behandeling van veel aspecten van mijn identiteit mijn acute verlatingsangst, instabiele zelfbewustzijn en zelfmoordgedachten alleen maar verergerde. Er waren momenten waarop ik wenste dat ik gewoon "ervoor kon kiezen hetero te zijn" of "niet langer gemarginaliseerd te worden", maar het is natuurlijk onmogelijk om jezelf zomaar weg te gooien als een paar oude sokken.

In voor- en tegenspoed, geen van beide delen van mijn identiteit is iets waar ik voor kies, wat betekent dat ik ze niet kan weggooien. (Geloof me, ik heb het geprobeerd.)

Maar, zoals het Marsha Linehan betaamt, denk ik niet dat het hebben van een Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPD) en het deel uitmaken van de LGBTQIA+ gemeenschap iets slechts is. Sterker nog, ik denk dat ondanks alle pijn en problemen die deze aspecten van mezelf hebben veroorzaakt, ze ook veel licht in mijn leven hebben gebracht.

Ik denk bijvoorbeeld dat beide 'labels' me geholpen hebben om contact te maken met mensen die mijn leven echt verrijkt hebben. Omdat mensen met BPD te maken hebben met veel veroordeling en spot, vinden ze vaak manieren om zich te verenigen, een gemeenschap te vormen en voor elkaar te zorgen. Ik heb dit zien gebeuren op sociale mediaplatforms en in BPD Safe Zone groepen. Hetzelfde gebeurt in de LGBTQIA+ gemeenschap, zoals in de plaatselijke lesbische bar waar mijn partner en ik vaak komen. Alle afwijzing en verlatenheid waarmee ik te maken heb gehad, heb ik ook tegengegaan in deze geweldige veilige ruimtes.

Ik heb ook gemerkt dat het omarmen van dit aspect van mezelf me uiteindelijk heeft geholpen om een authentieker en bevredigender leven te leiden. Ik heb zo lang de behoefte gehad om te verbergen wie ik was, maar dat was mentaal uitputtend en de cognitieve dissonantie leidde tot ernstige emotionele problemen. Nu ik mezelf volledig heb leren accepteren, voel ik me meer ontspannen en gelukkig dan ooit tevoren, en het is een geweldige ervaring geweest.

Misschien pas jij niet in een van de buurten die ik heb genoemd, maar ik denk dat velen van ons de dichotomie van 'goed vs. slecht' of 'donker vs. licht' hebben ervaren in veel aspecten van onze identiteit. Hoewel het soms pijn en verdriet kan brengen, denk ik ook dat het omarmen van onszelf ons uiteindelijk geluk kan brengen - maar je moet bereid zijn om je dag in dag uit te laten zien. Want, zoals Brené Brown zegt: "Je bent onvolmaakt, je bent geboren met het verlangen om te worstelen, maar je verdient liefde en het gevoel erbij te horen ......", zelfs als je een cool kind bent met BPD, zoals ik.

The Rise of the Republican Party: onderzoek naar de geschiedenis van homoconservatieven in de vorige eeuw.

In de huidige maatschappij is de kwestie van homorechten geleidelijk van de marge naar de mainstream gegaan, maar langs deze lange en kronkelige weg is er één groep mensen wiens verhaal vaak over het hoofd wordt gezien - en dat zijn de conservatieve homoseksuelen. De nieuwe roman van Neil J. Young, The Rise of the Republicans, is een inzichtelijk en sympathiek onderzoek naar deze groep. Young, een historicus die zich richt op het verklaren van de heterogeniteit van de conservatieve beweging, richt zijn lens op de homoseksuele conservatieven van de vorige eeuw en onthult hun unieke rollen en ontmoetingen in de politieke arena.

Out of the Closet Republicans is het verhaal van homo en lesbische conservatieven die vaak achter de schermen van de politieke arena werkten en wiens aanwezigheid en bijdragen vaak werden genegeerd en zelfs verraden door hun bondgenoten. Het boek is rijk aan historische details en karakterisering en laat zien hoe deze mannen in een conservatieve politieke omgeving op zoek gingen naar zelfidentiteit en erkenning van hun rechten, en hun heroïsche strijd voor persoonlijke vrijheid.

Youngs boek is niet alleen een terugblik op het verleden, maar ook een reflectie op het heden. Hij wijst erop dat hoewel homoconservatieven soms invloedrijk zijn geweest, zoals bij het aandringen op de Civil Rights Protection Act en huwelijksgelijkheid in Californië en New York, ze vaak worden gezien als pionnen in het politieke spel, die alleen op specifieke momenten kunnen worden uitgebuit. Young analyseert verder de moeilijkheid van de groep om zich op één lijn te stellen met andere minderheidsgroepen en merkt op dat homo conservatieven vaak geloven dat ze meer gemeen hebben met blanken, de rijken en mannen, een perceptie die de kloof tussen hen en andere minderheidsgroepen verdiept.

Out of the Closet Republican is niet alleen een verslag van de geschiedenis en de huidige staat van het homo en lesbisch conservatisme, het is ook een diepgaande reflectie op het begrip van de samenleving van de rechten van seksuele minderheden. Youngs boek herinnert ons eraan dat echte vooruitgang een zoektocht naar een gemeenschappelijke zaak over politieke en ideologische grenzen heen vereist, en het besef dat niemand een eiland is in de strijd voor rechten.

Voor lezers die geïnteresseerd zijn in politiek, geschiedenis en de rechten van seksuele minderheden biedt The Rise of the Republican Party ongetwijfeld een uniek perspectief en inzicht dat het lezen waard is.