Verdeeld gezin: dochter identificeert zich als transgender, hartverscheurende ervaring van medische moeder [Waargebeurd verhaal

Als arts vertelde Yalan haar dochter dat het geslacht van het menselijk lichaam bepaald wordt door de genen en niet veranderd kan worden door chirurgie. "Geboren worden in het verkeerde lichaam" is een grote leugen. Hier afgebeeld is een demonstratie tegen transgenderisme op 21 januari 2023 in San Diego County, Californië.

[Epoch Times, 11 augustus 2023] (Geïnterviewd door Mingzhu Xue, Epoch Times-correspondent in San Francisco, en co-verslaggeving door Yifan Yi, correspondent functies) De dochter van de Chinese immigrant Yalan, die gelooft dat ze een man is, mocht het van haar school niet aan haar ouders vertellen. Yalan had zich in ieder geval nooit kunnen voorstellen dat zoiets haar eigen familie zou overkomen. In een recent interview met Epoch Times vertelde Yalan over de ondraaglijke pijn die ze ervoer.

Yalan is een arts die samen met haar man vanuit China naar de Verenigde Staten is geëmigreerd. Ze zijn allebei christenen die in het midden van het land wonen en hebben drie kinderen - twee zonen en een dochter.

De jongste dochter, Mei Hui, werd in 2004 in de Verenigde Staten geboren en is 19 jaar oud. Volgens Yalan is Mei Hui een heel goed kind: "Ze ligt ongeveer twee jaar voor op de andere kinderen in haar wiskundeklas, ze werkt heel hard, heeft zelfdiscipline, is aardig en een heel goed kind. We maken ons nooit zorgen dat er iets mis gaat met haar."

Maar toen ze bijna 18 werd, vertelde Mie haar ouders plotseling dat ze transgender was en van geslacht zou moeten veranderen als ze 18 werd. Yalan en haar man waren in de war: "Wat een verrassing! Ze hebben nooit geweten dat hun dochter zichzelf als transgender identificeerde.

Later vertelde Mie haar ouders dat toen ze op 12- of 13-jarige leeftijd in de puberteit kwam, er iets in haar lichaam veranderde en ze zich ongemakkelijk voelde. Het was toevallig in een periode dat haar leraar op school het had over dingen als transgenderisme en LGBT (de afkorting voor lesbisch, homo, biseksueel en transgender). Mie vroeg zich toen af of zij dit probleem ook had.

Yalan merkte dat Mei Hui niet veel meer met haar ouders praatte nadat ze naar de middelbare school ging. Maar het echtpaar nam het niet al te persoonlijk op; ze dachten dat het kwam doordat het kind in de puberteit kwam en afstand nam van haar ouders. Yalan begreep het pas later: Mei Hui vertelde haar leraar op school over haar zelfidentificatie als transgender, en de leraar zei haar het niet aan haar ouders te vertellen: "Je ouders zijn christenen, en als je het ze vertelt, willen ze je niet, en wat ga je dan doen?" "Als je het ze niet vertelt, houden we het geheim voor je."

Toen Mie 16 jaar oud was, gaf ze op school openlijk toe dat ze een man was, veranderde haar naam en werd door haar leraren en klasgenoten op school bij haar nieuwe naam genoemd. Mie dacht aanvankelijk dat na haar coming out (LGBT-mensen noemen het bekendmaken van iemands genderidentiteit 'coming out') de druk van de ketel zou zijn en dat ze zich beter zou voelen. Maar haar stemming werd niet beter, maar slechter.

Meneer en mevrouw Yalan wisten het nog steeds niet, maar ze ontdekten dat Mei Hui begon te lijden aan ernstige slapeloosheid en emotionele instabiliteit, waarbij ze zichzelf soms zelfs met een mes sneed. In feite worstelde Mei Hui innerlijk vanwege haar geslachtsverandering en durfde ze niet normaal met haar ouders te communiceren. Yalan zei: "Omdat alle mensen haar vertelden het ons niet te vertellen."

Nadat Yalan de toestand van haar dochter had aangevoeld, begon ze manieren te bedenken om met haar te communiceren, maar ze kwam er maar niet achter wat er met haar dochter aan de hand was. Elke keer als Yalan de school belde en aan de begeleider vroeg hoe het met het kind ging en of ze problemen had waargenomen, zei de leerkracht op school: "Het gaat goed, het gaat goed, ze is heel braaf."

Mei Hui's oudere broer, schoonzus en tweede broer weten al heel lang van Mei Hui, maar ze zijn allemaal gehersenspoeld door de school en hebben Mei Hui gewaarschuwd dit niet aan haar ouders te vertellen. Mi-hae's kinderarts verbergt het niet alleen voor haar, maar neemt ook het initiatief om de transgenderkliniek te bellen om een afspraak te maken voor Mi-hae.

"Mie heeft zelfs haar naam op school veranderd, de leraren weten van Mie's toestand, de leerlingen om haar heen weten ervan, waarschijnlijk hun ouders weten ervan en de gemeenschap weet ervan," zei ze. Yalan zei: "Alleen mijn man en ik weten het niet."

Yalan zei: "Die leraren op school zijn verschrikkelijk, zij zijn degenen die mijn kinderen in deze situatie hebben gebracht en hen tegen hun ouders hebben opgezet."

Weten is te laat.

Na een aantal jaren in het ongewisse te zijn gelaten, kwam Yalan pas in Mie's laatste jaar op de middelbare school voor het eerst de waarheid over Mie te weten.

In oktober 2021 zit Mie in haar vierde jaar van de middelbare school (klas 12) en zal ze over iets meer dan zes maanden afstuderen. De school heeft een ouderavond voor de eerste schoolmaand en Mie is bang dat de leraar zich per ongeluk zal vergissen als haar moeder op school komt, voordat ze haar ouders vertelt dat ze transgender is en haar mannelijke naam geeft.

Hoewel Yalan en Mr erg geschokt waren, probeerden ze hun emoties onder controle te houden. Ze vroegen Mie wat haar plannen waren. Mihye zei dat ze een geslachtsverandering zou ondergaan als ze 18 zou worden. Op dat moment waren er nog maar 2 maanden voordat ze 18 werd, en volgens de wet in de Verenigde Staten was ze op 18-jarige leeftijd volwassen en kon ze alles zelf doen. Yalan en haar man waren totaal in de war.

Als arts vertelde Yalan haar dochter dat het geslacht van het menselijk lichaam bepaald wordt door de genen en dat het niet veranderd kan worden door chirurgie, op geen enkele manier. Deze zogenaamde transgenderzorg is zeer schadelijk voor het gezonde menselijk lichaam. Het zou de taak van een arts moeten zijn om levens te redden, maar tegenwoordig verminken artsen de gezonde lichamen van tieners met medicijnen en operaties, wat absoluut onethisch gedrag is en verkeerd is om te doen.

Maar Mi-Huei luistert helemaal niet en gelooft dat ze in het verkeerde lichaam geboren is. Yalan zei dat haar lichaam al gezond was sinds ze een kind was en dat er niets mis mee was, het was haar geest die verkeerd was. Mie zei toen: "Mijn geest is zo, dus ik ga mijn lichaam veranderen."

Yalan kon haar dochter op geen enkele manier overtuigen. "We kwamen van het vasteland van China en hebben veel meegemaakt, maar dat ons gezin zoiets zou overkomen, hadden we nooit verwacht."

"Het voelt alsof je het tegen de wereld opneemt."

Om haar dochter te helpen transgender te worden, zoekt Yalan overal hulp, maar vindt het veel moeilijker.

"Ze hebben er allemaal op aangedrongen dat ze van geslacht veranderde, ze waren er allemaal voorstander van dat ze van geslacht veranderde." We zochten overal naar hulp, de kerk, onze vrienden om ons heen, maar we konden geen hulp vinden," zei Yalan. Niemand hielp ons, iedereen steunde het transgender-zijn en alle ouders van de kinderen met wie we opgroeiden waren stil." Eén ouder kwam zelfs naar hen toe en zei: "Je kind kan doen wat ze wil, ze is gelukkig, je moet haar steunen.

Yalan en haar man hebben erg hun best gedaan om een eerlijke hulpverlener te vinden die hun dochter kan begeleiden om te zien of ze aan een psychische aandoening lijdt. Yalan zei dat de American Psychological Association, de American Academy of Paediatrics en de American Medical Association allemaal transgenderisme steunen en bevestigen. "Alle medische verenigingen zijn zo, zolang je zegt dat je genderangst hebt, bevestigen deze organisaties allemaal je genderidentiteit en pushen ze je hard, dwingen ze je om medicijnen te nemen en een operatie te ondergaan om je geslacht te veranderen," zei ze.

Yalan zei dat niet alleen de medische en onderwijsgemeenschappen geïnfiltreerd en verboden zijn, maar dat zelfs de hele maatschappij gecontroleerd is op het gebied van transgenderisme, zelfs de kerken. Veel kerken hebben nu regenboogvlaggen (vlaggen die de LGBT-gemeenschap symboliseren) voor hun deuren hangen. Yalan heeft geprobeerd hulp te zoeken bij de kerk, maar in de paar kerken in de buurt durft niemand erover te praten en zelfs de pastoor zwijgt.

"Mijn man en ik hadden het gevoel dat we het tegen de wereld moesten opnemen en geen enkele macht hadden. Er is druk van alle kanten, alle mensen zijn tegen je. We waren wanhopig."

"We werden alleen achtergelaten in het donker, met niemand om mee te praten." Yalan zei: "Op dat moment zou het kind over 2 maanden 18 jaar worden, maar ik kon niets doen. Alle mensen drongen bij haar aan (om van geslacht te veranderen) en ze was zo groot geworden dat ik haar niet kon dwingen. We konden echt niets anders doen dan God vragen."

Nadat Mie het aan haar ouders had opgebiecht, verslechterde haar geestelijke toestand en werd haar slapeloosheid 's nachts zo erg dat ze vele dagen niet naar school kon. Omdat ze zoveel school miste, haalde Mie haar diploma bijna niet. In mei 2022 verliet Mie het ouderlijk huis na haar middelbare schooldiploma.

Yalan en zijn man waren altijd trots op hun gezin. "Mijn man en ik zijn het meest trots op ons gezin en al onze inspanningen zijn voor dit gezin. We hielden echt van onze kinderen en deden echt ons best om hen de beste omgeving te geven die we konden." Yalan zei: "Maar onze familie is volledig verdeeld door dit incident."

"Amerika ondergaat de Culturele Revolutie."

Yalan betreurt het feit dat Mie, ook al leed ze aan ernstige geestelijke problemen, tot haar derde jaar op de middelbare school uitblonk in al haar vakken en in elk vak tienen haalde, en dat zo'n briljant kind zo werd vervolgd dat ze geen rust kreeg, niet kon slapen, zichzelf wilde verwonden, zelfmoord pleegde en aan het eind van de dag bijna haar diploma niet haalde, en dat haar ouders haar op geen enkele manier konden begrijpen, dus waarom was het zo?

Yalan en haar man hebben de Culturele Revolutie in China meegemaakt, en ze gelooft dat wat er in de Verenigde Staten gebeurt erg lijkt op de Culturele Revolutie in China. "Deze kinderen zijn net als de Rode Gardes, die de traditionele cultuur wilden vernietigen, het gezin wilden opheffen en met hun ouders wilden breken, wat bijna hetzelfde is als de Culturele Revolutie," zei ze.

"LGBT is een zogenaamd geloof voor kinderen geworden, net als het communisme, dat aan de oppervlakte lijkt te gaan over het nastreven van gelijkheid, tolerantie en vooruitgang, maar in werkelijkheid gaat het erom dat iedereen LGBT wordt," zei Yalan.

Yalan gelooft dat er een kracht achter de transgenderbeweging zit die macht wil verwerven door het transgenderisme te promoten, die het gebruikt om al deze mensen te controleren. Deze macht vernietigt het belangrijkste fundament van de samenleving - het gezin, ethiek en moraliteit. Het is als de Culturele Revolutie van de Communistische Partij van China, de zogenaamde "afbraak van het oude en de oprichting van de vier nieuwe", die alle traditionele concepten, het gezin en de orde afbrak. Deze dingen gebeuren nu in de Verenigde Staten.

"Wie weet niet dat geslacht mannelijk en vrouwelijk is?" zei Yalan, "Nu alle mensen zover krijgen dat ze toegeven dat gender niet alleen mannelijk en vrouwelijk is, er zijn er tientallen, en dat is op zich al hersenspoeling, een politieke campagne om alle mensen te laten liegen. Het is eng, precies zoals de communisten."

"Mijn man en ik hadden het gevoel dat we het tegen de wereld moesten opnemen en geen enkele macht hadden. Er is druk van alle kanten, alle mensen zijn tegen je. We waren wanhopig."

"Er zal vergelding komen in de toekomst en iedereen zal er een extreem pijnlijke prijs voor moeten betalen."

Nadat Mie het aan haar ouders had opgebiecht, verslechterde haar geestelijke toestand en werd haar slapeloosheid 's nachts zo erg dat ze vele dagen niet naar school kon. Omdat ze zoveel lessen miste, haalde Mie bijna haar diploma niet. Yalan en haar man waren altijd trots op hun gezin. "Mijn man en ik zijn het meest trots op ons gezin en al onze inspanningen zijn voor dit gezin. We houden echt van onze kinderen en doen echt ons best om ze de beste omgeving te geven." Yalan zei: "Maar onze familie is volledig verdeeld door dit incident."

"Amerika ondergaat de Culturele Revolutie."

Yalan betreurt het feit dat Mie, ook al leed ze aan ernstige geestelijke problemen, tot haar derde jaar op de middelbare school uitblonk in al haar vakken en in elk vak tienen haalde, en dat zo'n briljant kind zo werd vervolgd dat ze geen rust kreeg, niet kon slapen, zichzelf wilde verwonden, zelfmoord pleegde en aan het eind van de dag bijna haar diploma niet haalde, en dat haar ouders haar op geen enkele manier konden begrijpen, dus waarom was het zo?

Yalan en haar man hebben de Culturele Revolutie in China meegemaakt en ze gelooft dat wat er in de Verenigde Staten gebeurt erg lijkt op de Culturele Revolutie in China. "Deze kinderen zijn net als de Rode Gardes, die de traditionele cultuur wilden vernietigen, het gezin wilden opheffen en met hun ouders wilden breken, bijna net als de Culturele Revolutie.