Auteur: Orange,21 oktober 2012
De eerste keer dat ik de straat op ging om deel te nemen aan een mars was aan het eind van de jaren 80, ogenschijnlijk om de bossen te redden, maar stiekem omdat de vriend die me meesleepte om mee te doen aan de mars geobsedeerd was door Mr Meng Dongli, en we liepen van de Founding Father's Memorial Hall naar het New Park zonder het te beseffen (tegenwoordig is de marsroute niet meer zo ver), en we waren zo moe en dorstig dat we vanaf dat moment bang waren voor het woord "mars".
Voor iemand met weinig "sportieve vezels" weet ik niet zeker of een milde straatdemonstratie het beleid van de publieke sector kan veranderen?
In Taiwan lijkt het erop dat alleen protestacties zoals het vastbinden van doeken en het gooien van eieren de aandacht en de onderhandelingspositie van de media krijgen.
Na de millenniumwisseling begon Taipei vrolijke gay parades te organiseren en de media waren druk bezig met het presenteren van wat een geïmporteerd exotisme leek, met de nadruk op mooie kleding en mooie lichamen. Het is niet zo dat de buitenwereld de homogemeenschap niet eerder heeft gezien; een paar mensen verschijnen sporadisch in het trieste sociale nieuws, en op deze ene dag lijkt een grote groep mensen in opperbeste stemming.
Ik heb het geluk gehad om te overleven in het prehistorische tijdperk van de Gay and Lesbian Rally, maar ik heb nooit veel aandacht besteed aan de Gay and Lesbian Rally en ik heb altijd het gevoel dat ik iets gemist heb. Misschien is het niet de Gay and Lesbian Rally zelf, maar de hele Gay and Lesbian Equal Rights Movement heeft haar kernmomentum verloren en het lijkt erop dat de Rally een asymmetrische verwachting heeft gekregen.
Vorig jaar was ik eindelijk bij de mars, vanwege de woorden van de True Love Coalition, vanwege de invloed van de nieuwe online gemeenschap en vanwege de woede. De uniforme manier van verslaggeving door de media miste de realiteit van de mensen buiten de camera. De ervaring om daar te zijn herinnerde me er weer aan dat er een grote queer gemeenschap is buiten de online wereld. Soms gaat "zichtbaarheid" niet over aandacht vragen, maar over luisteren naar je eigen hart.
We moeten echter over de schouder van de mars meekijken. Er zijn meer taken te doen in de omgang met de rest van de gemeenschap, maar de rest van de gemeenschap komt niet noodzakelijkerwijs naar de homo- en lesbische marsen en om de steun van anderen te krijgen, moeten we ofwel onze kracht tonen ofwel onze bijdrage tonen.
Fondsenwerving is de wortel van al het werk, en het is het allerbelangrijkste om het bedrijf overeind te houden. Tegenwoordig gebruiken sommige niet-gouvernementele organisaties streepjescodes voor donaties om elektronische facturen van het publiek te krijgen. We kunnen een aanvraag indienen om van homodonatie streepjescodes armbanden en sleutelhangers te maken, en als liefdadigheidsartikelen, die winstgevender kunnen zijn dan T-shirts. We hopen dat iemand een APP/nieuwsbrief kan ontwikkelen voor een langdurige verbinding, vergelijkbaar met het concept van bloedbankmelding om de gemeenschap in realtime op de hoogte te stellen, zodat de geldstroom stabiel zal zijn.
Misschien kunnen we, wanneer de financiële middelen van de gemeenschap stabiel worden en met de steun van bevriende ondernemingen, overwegen om enkele activiteiten en advertenties voor het openbaar welzijn te promoten die het publiek op de lange termijn kan voelen, om zo de sociale houding te veranderen. Ik moest ineens denken aan de vervallen huizen langs de Westerspoorlijn. Misschien kunnen homoseksuele vrijwilligers van over de hele wereld de huizen bezoeken om ze te helpen opruimen en de muren te schilderen met witte verf, die staat voor gelijkheid. Van elk deel zou een verhaal kunnen worden geschreven en er zou een korte film van kunnen worden gemaakt. Samen zouden ze de "Equality Line" kunnen vormen die door Taiwan loopt, wat een zeer opvallende en zinvolle activiteit zou zijn.
Het thema van de mars van dit jaar is huwelijksgelijkheid en dankzij de Taiwan Couples' Rights Advocacy Coalition, die hun huiswerk hebben gedaan over het wijzigen van het wetsvoorstel. Ik zie echt niets dat niet klopt, maar we zullen veel niet-legalistische bezwaren tegen het wetsvoorstel zien als het door het proces van bekrachtiging gaat.
Het vergt geduld om de steun van meer mensen te winnen en de houding van de samenleving te veranderen. Ik weet niet hoe lang het zal duren, maar homo's zijn nooit verdwenen en zullen ook nooit verdwijnen. Onze levens zijn net zo lang als die van anderen en om tegen onrecht te vechten, moeten we van stokje naar stokje blijven gaan. Ik hoop van harte dat bij de volgende 10e verjaardag van de Gay Pride March, de legalisatie van homoparen niet langer het onderwerp van het jaar zal zijn.
繁體中文