Onderzoek naar de invloed van seksisme en vrouwenhaat op de LGBTQ+ gemeenschap

In de huidige samenleving staan discussies over gender en seksuele geaardheid steeds meer op de voorgrond van de publieke dialoog. Naarmate deze discussies intensiever worden, duikt er echter een verontrustend fenomeen op: wereldwijd hebben homoseksuele mannen en lesbiennes meer te lijden onder discriminatie en gebrek aan acceptatie dan hun vrouwelijke tegenhangers. De reden achter deze ongelijkheid is misschien niet alleen selectieve homofobie, maar ook een diepere vorm van seksisme.

Volgens interdisciplinair feministisch socioloog Dr. Rhea Ashley Hosking is 'femofobie' - het devalueren en politiseren van vrouwelijkheid - een belangrijke factor in de toename van geweld tegen vrouwen, mannen, transgenders en etnische minderheden. Volgens Dr. Hoskin treft femofobie niet alleen koele vrouwen en mannen, maar alle vrouwen, en ondersteunt het de giftige mannelijkheid van cisgender mannen.

Deze afkeer van vrouwelijkheid houdt rechtstreeks verband met de afkeer van vrouwen zelf, aangezien vrouwelijkheid gedefinieerd wordt als de kwaliteiten die beschouwd worden als kenmerkend voor vrouwen. Het is echter de moeite waard om op te merken dat vrouwelijkheid niet beperkt is tot vrouwen. Mannen kunnen ook vrouwelijke eigenschappen vertonen en dit mag nooit als een misdaad worden beschouwd.

Eeuwenlang is in de maatschappij de overtuiging geweest dat vrouwelijke eigenschappen minder waardevol zijn dan mannelijke. Wanneer mensen van welk geslacht dan ook eigenschappen vertoonden als emotie, gevoeligheid of zelfs een voorliefde voor de kleur roze, werden ze vaak gezien als minder dan superieur. Het is een diepe misvatting dat vrouw zijn of je als vrouw gedragen vandaag de dag nog steeds wordt gezien als een teken van zwakte.

Onder de vele LGBTQ+ vrienden in mijn leven heb ik altijd de effecten van femmefobie gezien. Mijn beste vrienden en kamergenoten zijn allemaal mannen in de gemeenschap. Maar door de verschillende manieren waarop ze zich presenteren, krijgt de een veel minder kritiek dan de ander. Dit is niet om de homofobie te negeren die mijn mannelijke vrienden kunnen ervaren, maar om de aandacht te vestigen op het feit dat mijn vrouwelijke vrienden zich veel zorgen moeten maken als ze hun flat uitlopen.

Deze haat wordt gevoed door het eeuwenoude idee dat mannen eruit moeten zien als mannen en vrouwen eruit moeten zien als vrouwen en niet mogen afwijken van de maatschappelijke verwachtingen. Genderfluïditeit is een concept dat in 1993 werd geïntroduceerd en het had minstens 31 jaar moeten duren voordat mensen accepteerden dat mannen en vrouwen die vrouwelijkheid uitbeelden niet in twijfel mogen worden getrokken om wie ze zijn.

We moeten homo's niet haten omdat ze vrouwelijk zijn, en we moeten ook geen medelijden hebben met vrouwen omdat ze vrouwelijk zijn. Vrouwelijkheid is een prachtige eigenschap, ongeacht het geslacht, en ik denk dat iedereen baat kan hebben bij een beetje meer "zachtheid" in hun karakter.

Kendall Ann Clark
Boca Raton, Strike Schrijver inhoud tijdschrift