Zwarte coole mannen in de VS lopen een hoog hiv-risico: de invloed van ras en homofobie

In de afgelopen twintig jaar is de levenskwaliteit van mensen met hiv in de Verenigde Staten drastisch verbeterd, dankzij de medische vooruitgang en de voortdurende inspanningen in de strijd tegen aids. Deze vooruitgang heeft echter niet alle gemeenschappen in gelijke mate bereikt. Vooral onder zwarte homo- en biseksuele mannen blijft het aantal nieuwe hiv-gevallen hoog, een groep die veel meer risico loopt dan welke andere etnische groep dan ook.

Volgens de laatste gegevens zijn zwarte homo- en biseksuele mannen goed voor maar liefst 261 TP3T aan nieuwe hiv-gevallen in 2019, ook al maken ze minder dan 31 TP3T uit van de totale Amerikaanse bevolking. Nog alarmerender is het feit dat naar schatting de helft van de zwarte homo- en biseksuele mannen in hun leven besmet zullen raken met hiv als de huidige trends doorzetten.

Deze situatie is vergelijkbaar met de toestand van de hiv-epidemie in Afrika bezuiden de Sahara in 2003, toen de internationale gemeenschap hulp begon te bieden, waaronder het Emergency Plan for AIDS Relief (EPA) dat werd uitgevoerd door de voormalige Amerikaanse president George W. Bush. Vandaag de dag is Afrika bezuiden de Sahara nog steeds het epicentrum van de wereldwijde hiv-crisis en verantwoordelijk voor bijna 70% van alle hiv-besmettingen ter wereld.

Onderzoek heeft aangetoond dat de gezondheid van zwarte homo- en biseksuele mannen verbetert als ze toegang hebben tot goede gezondheidszorg en sociale voorzieningen. Deze groep wordt echter geconfronteerd met aanzienlijke belemmeringen bij de toegang tot noodzakelijke preventieve maatregelen en behandeling, waaronder sociaal stigma, discriminatie en financiële lasten.

Pre-expositieprofylaxe (PrEP) is een effectieve methode om hiv te voorkomen, maar veel mensen hebben om verschillende redenen geen toegang tot deze behandeling. Sommige artsen kunnen bijvoorbeeld weigeren om het voor te schrijven uit angst om onveilige seks te bevorderen. Bovendien, zelfs als een arts bereid is om voor te schrijven, vormen de hoge kosten van PrEP een grote barrière.

Het aantal hiv-infecties is vooral hoog in het zuiden van de Verenigde Staten, waar ook het sterftecijfer onder zwarte homo- en biseksuele mannen het hoogst is. Mijn onderzoek onderzoekt hoe leden van deze groep structurele barrières zoals toegang tot hiv-testen en adequate huisvesting tegenkomen en overwinnen door hen te interviewen.

Veel respondenten deelden hun levenservaringen en expertise, waaruit hun kwetsbaarheid en kracht bleek. Hun verhalen benadrukten het belang van zaken als huisvesting, werk, vervoer en medische kosten voor het behoud van gezondheid. Daarnaast is het gebrek aan onderwijs een groot probleem: veel jonge zwarte homomannen krijgen op school nooit voorlichting over hiv en condoomgebruik.

Ondanks de vooruitgang die is geboekt in de strijd tegen hiv/aids is er nog veel werk aan de winkel, vooral om ervoor te zorgen dat alle gemeenschappen er in gelijke mate van profiteren. Door het bewustzijn te vergroten, het onderwijs te verbeteren en belemmeringen weg te nemen, kunnen we vooruitgang boeken in de richting van dit doel.