Van biseksueel tot cool: mijn reis naar seksuele geaardheid en mijn pad naar zelfacceptatie

Toen ik jonger was, ging ik uit met zowel mannen als vrouwen en werd ik gedefinieerd als biseksueel. Deze ervaring was een belangrijke reis voor mij om mezelf te ontdekken en mijn seksualiteit te begrijpen. Maar toen ik uiteindelijk met mijn huidige man trouwde, begonnen mensen mijn biseksualiteit in twijfel te trekken. Dit was verwarrend en frustrerend voor mij, want voor mij veranderde mijn seksualiteit niet alleen omdat ik ervoor koos om de rest van mijn leven met een man door te brengen.

In het gezin waarin ik opgroeide, werd me altijd verteld dat het acceptabel was om homo te zijn. Ik ben er dus nooit officieel voor uitgekomen, ik nam gewoon op een dag mijn eerste vriendinnetje mee naar huis. Natuurlijk kwam dit een beetje als een verrassing voor mijn familie, omdat ze wisten dat ik als tiener ook geïnteresseerd was in jongens. Maar de verrassing verdween al snel en ik ging in mijn jeugd verder met zowel mannen als vrouwen.

In 2014 ontmoette ik echter mijn man, die mijn biseksuele identiteit meteen accepteerde. Ik voelde me erg tevreden omdat ik mijn seksualiteit kon uiten en toch een comfortabele relatie kon onderhouden. Toen ik echter besloot met hem te trouwen, begonnen mensen van buitenaf mijn biseksuele identiteit in twijfel te trekken.

Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik te horen kreeg dat ik niet bij de coole kinderen hoorde. Ik speelde rugby en dat had raakvlakken met de cool kids-gemeenschap. Een paar jaar geleden probeerden mijn teamgenoten aan de zijlijn van een wedstrijd te raden wie er homo was. Ik zal nooit hun reactie vergeten toen ik ze vertelde dat ik biseksueel was. Ze zeiden dat ik niet meetelde omdat ik een kant had gekozen, namelijk mijn man.

Deze reactie van de coole mensen gaf me het gevoel dat ik niet in de LGBTQ+ gemeenschap thuishoorde. Die last heb ik lang met me meegedragen. Als mensen me vragen of ik mensen nog steeds moet vertellen dat ik biseksueel ben, raak ik in de war omdat ik getrouwd ben.

Toen besloot ik uit de kast te komen als een cool kind. Mijn man heeft me erg gesteund in het uiten van mijn coolheid. Ik werd niet heteroseksueel toen ik besloot met hem te trouwen, net zoals ik niet lesbisch zou zijn geworden als ik met een vrouw was getrouwd. Biseksualiteit is geen fase, het houdt niet op als je een levenspartner kiest.

Ik was het zat om te proberen te definiëren en te verdedigen tot wie ik me aangetrokken voelde en waarom. Ik begon de term "cool kind" te gebruiken en vond dat die mij beter weergaf. Onder de noemer "cool" was mijn seksualiteit vrij om te veranderen en te groeien. Het woord "cool" hoeft niet uitgelegd of in twijfel getrokken te worden.

Als cool kind heb ik het gevoel dat ik eindelijk vrij ben om te bestaan. Hoewel ik nog steeds moeite heb om te accepteren wie ik ben, weet ik dat er niet zoiets bestaat als 'niet raar genoeg'. Ik begrijp waarom mensen om me heen misschien denken dat ik "onbelangrijk" ben omdat ik een heteroseksuele relatie heb. Maar ik ben nog steeds homo, dat ben ik altijd geweest en dat zal ik altijd blijven. Of ik nu getrouwd ben of single, dat zal niet veranderen. Ik zal altijd mezelf blijven.