探索身份交織：一位雙性戀女性與邊緣性人格障礙的共生之路

Een paar weken geleden stuitte ik op een onderzoek naar Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPD) in de LGBTQIA+ gemeenschap. Het zette me echt aan het denken, want hoewel ik een biseksuele vrouw ben en al jaren de diagnose Borderline Persoonlijkheidsstoornis heb, heb ik nooit echt het verband gelegd tussen deze twee aspecten van mijn identiteit. Maar toen ik deze studie las en nadacht over mijn leven, realiseerde ik me dat deze twee aspecten van mijn identiteit elkaar op de meest pijnlijke manier overlappen.

Als biseksuele vrouw is het onvermijdelijk dat ik in mijn leven afgewezen en belachelijk gemaakt word. Mensen hebben zich van me gedistantieerd nadat ze van mijn seksualiteit hadden gehoord, terwijl anderen de geldigheid van biseksualiteit simpelweg hebben ontkend. Ik heb e-mails ontvangen vol met "vuur en zwavel" religieuze onzin en commentaren op sociale media over mijn "keuzes in levensstijl". Ik ben zelfs tien jaar lang studievrienden kwijtgeraakt nadat ik als twintiger besloot om "officieel uit de kast te komen".

Hetzelfde gebeurde met mijn borderline persoonlijkheidsdiagnose - mensen vluchtten weg vanwege het bijbehorende stigma of trokken de geldigheid van de beoordeling van mijn therapieteam in twijfel. Volslagen vreemden op het internet zeiden dat ik beter dood kon zijn en gebruikten woorden als 'monster' en 'kwaadaardig' om mij te beschrijven. Zelfs vrienden die ik ontmoette en die ook aan geestelijke gezondheidsproblemen leden, gebruikten mijn diagnose als wapen of als excuus om me jaren na mijn herstel te kleineren.

Je kunt je voorstellen dat deze behandeling van veel aspecten van mijn identiteit mijn acute verlatingsangst, instabiele zelfbewustzijn en zelfmoordgedachten alleen maar verergerde. Er waren momenten waarop ik wenste dat ik gewoon "ervoor kon kiezen hetero te zijn" of "niet langer gemarginaliseerd te worden", maar het is natuurlijk onmogelijk om jezelf zomaar weg te gooien als een paar oude sokken.

In voor- en tegenspoed, geen van beide delen van mijn identiteit is iets waar ik voor kies, wat betekent dat ik ze niet kan weggooien. (Geloof me, ik heb het geprobeerd.)

Maar, zoals het Marsha Linehan betaamt, denk ik niet dat het hebben van een Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPD) en het deel uitmaken van de LGBTQIA+ gemeenschap iets slechts is. Sterker nog, ik denk dat ondanks alle pijn en problemen die deze aspecten van mezelf hebben veroorzaakt, ze ook veel licht in mijn leven hebben gebracht.

Ik denk bijvoorbeeld dat beide 'labels' me geholpen hebben om contact te maken met mensen die mijn leven echt verrijkt hebben. Omdat mensen met BPD te maken hebben met veel veroordeling en spot, vinden ze vaak manieren om zich te verenigen, een gemeenschap te vormen en voor elkaar te zorgen. Ik heb dit zien gebeuren op sociale mediaplatforms en in BPD Safe Zone groepen. Hetzelfde gebeurt in de LGBTQIA+ gemeenschap, zoals in de plaatselijke lesbische bar waar mijn partner en ik vaak komen. Alle afwijzing en verlatenheid waarmee ik te maken heb gehad, heb ik ook tegengegaan in deze geweldige veilige ruimtes.

Ik heb ook gemerkt dat het omarmen van dit aspect van mezelf me uiteindelijk heeft geholpen om een authentieker en bevredigender leven te leiden. Ik heb zo lang de behoefte gehad om te verbergen wie ik was, maar dat was mentaal uitputtend en de cognitieve dissonantie leidde tot ernstige emotionele problemen. Nu ik mezelf volledig heb leren accepteren, voel ik me meer ontspannen en gelukkig dan ooit tevoren, en het is een geweldige ervaring geweest.

Misschien pas jij niet in een van de buurten die ik heb genoemd, maar ik denk dat velen van ons de dichotomie van 'goed vs. slecht' of 'donker vs. licht' hebben ervaren in veel aspecten van onze identiteit. Hoewel het soms pijn en verdriet kan brengen, denk ik ook dat het omarmen van onszelf ons uiteindelijk geluk kan brengen - maar je moet bereid zijn om je dag in dag uit te laten zien. Want, zoals Brené Brown zegt: "Je bent onvolmaakt, je bent geboren met het verlangen om te worstelen, maar je verdient liefde en het gevoel erbij te horen ......", zelfs als je een cool kind bent met BPD, zoals ik.