Biseksuele angst: onderzoek naar biseksuele uitsluiting en hoe je een betere bondgenoot kunt zijn

Bifobie lijkt een onontkoombare realiteit te zijn in onze samenleving en zelfs binnen de LGBTQ+ gemeenschap kiezen sommige mensen ervoor om het bestaan van de "B" te negeren. Dit fenomeen, bekend als biseksuele uitwissing, negeert niet alleen het bestaan van biseksuele mensen, maar berokkent hen ook echte schade. Het Coachella Festival van dit jaar, waar de openlijk biseksuele zangeres Ludmilla en haar vrouw zoenden op het podium, heeft het debat over de betekenis van biseksualiteit weer aangewakkerd.

Ludmilla was niet alleen de eerste Afro-Latina die optrad op het hoofdpodium van Coachella, een belangrijke prestatie op zich, maar haar act daagde ook de stereotypen over biseksualiteit uit. Het beeld dat de gemeenschap heeft van biseksualiteit zit echter nog steeds vol met misvattingen en vooroordelen. In plaats van het bestaan van biseksualiteit te erkennen, geloven sommige mensen dat het moet worden gezien als een overgangsperiode of het dwingen van biseksuelen om te kiezen tussen heteroseksualiteit en homoseksualiteit.

Dit vooroordeel komt niet alleen voor in de heteroseksuele gemeenschap, maar zelfs binnen de LGBTQ+ gemeenschap. Sommige mensen denken dat biseksuelen "hetero" zijn als ze heteroseksuele relaties aangaan, of dat ze uitsluitend homoseksueel zijn als ze met iemand van hetzelfde geslacht uitgaan, waarmee ze voorbijgaan aan de aantrekkingskracht die biseksuelen op beide geslachten hebben. Dit soort biseksuele uitwissing schaadt niet alleen de identiteit van biseksuelen, maar werpt voor hen ook meer barrières op bij het zoeken naar ondersteuning en hulpbronnen.

Het gevaar van biseksuele uitwissing schuilt niet alleen in het effect ervan op individuen, maar ook in de manier waarop het ongelijkheden op gezondheidsgebied voor de biseksuele gemeenschap versterkt. Volgens GLAAD hebben biseksuelen vaker dan heteroseksuelen en homoseksuelen last van angsten en depressies, worden er vaker seksueel overdraagbare aandoeningen bij hen vastgesteld en lopen ze meer risico op hart- en vaatziekten. Deze gezondheidsverschillen zijn deels te wijten aan het feit dat biseksuelen vaak over het hoofd worden gezien als ze hulp zoeken.

Hoe moeten we in dat geval als samenleving een einde maken aan biseksuele uitwissing? Allereerst moeten we het bestaan van biseksuelen erkennen en hun identiteit respecteren. Als we bifobie horen, moeten we dat uitspreken en erop wijzen dat het verkeerd is. We moeten ook afzien van het gebruik van stereotypen om biseksuelen te beschrijven en de definities van mensen over wie ze zijn accepteren.

Het belangrijkste is dat we een inclusieve omgeving creëren waarin alle mensen, ongeacht hun seksuele geaardheid, zich geaccepteerd en gerespecteerd voelen. Dit betekent het bevorderen van een positief begrip van biseksualiteit op scholen, werkplekken en in gemeenschappen, en het bieden van de nodige ondersteuning en middelen. Alleen als we samenwerken kunnen we biseksuele uitwissing echt uitbannen en een wereld creëren die eerlijk is voor iedereen.