Ik ben een biseksuele vrouw en daarom eis ik het woord "hebzucht" opnieuw op.

In de huidige maatschappij wordt de discussie over gender en seksualiteit steeds opener, maar er bestaan nog steeds veel stereotypen en misvattingen over biseksuelen, vooral vrouwen. Een van de meest voorkomende stereotypen is dat biseksualiteit wordt gelijkgesteld aan "hebzucht". Dit is niet alleen verkeerd, maar het versimpelt en kleineert ook de identiteit van biseksuelen. Maar kunnen we "hebzucht" herdefiniëren als een kracht in plaats van een last?

Laten we eerst eens onderzoeken waarom biseksuelen vaak als "hebzuchtig" worden bestempeld. Deze perceptie komt voort uit een verkeerd begrip van de seksualiteit van biseksuelen, waarbij wordt gesuggereerd dat hun aantrekkingskracht op zowel mannen als vrouwen betekent dat ze een onverzadigbare behoefte aan seks hebben of dat ze niet in staat zijn om emotioneel trouw te zijn aan een partner. Dit stereotype gaat voorbij aan het feit dat biseksuelen net zo goed in staat zijn om stabiele, toegewijde relaties op te bouwen als heteroseksuelen of homoseksuelen.

Maar als we "hebzucht" vanuit een ander perspectief bekijken, realiseren we ons dat de term eigenlijk een passie voor het leven en een verlangen naar afwisseling impliceert. Waarom kunnen we het verlangen naar leven niet zien als een deugd? Waarom kunnen we de waardering van biseksuelen voor de rijkdom van menselijke diversiteit niet vieren?

In feite betekent het zien van 'hebzucht' als een kracht dat we onze verlangens accepteren en omarmen, of het nu gaat om kennis, liefde, avontuur of aantrekkingskracht op verschillende geslachten. Het betekent niet dat we onze verlangens ongecontroleerd moeten nastreven, maar dat we moeten erkennen dat hunkering deel uitmaakt van de menselijke ervaring en dat we ons eigen geluk moedig en met respect voor anderen moeten nastreven.

Bovendien is het zien van 'hebzucht' als een kracht ook een manier om diegenen te steunen die een negatief etiket opgeplakt krijgen vanwege hun identiteit. Of je nu een 'hebberige biseksueel' of een 'egoïstische kinderloze' wordt genoemd, deze etiketten zijn geworteld in misvattingen en vooroordelen over een bepaalde manier van leven. Door deze termen te herdefiniëren, maken we niet alleen ruimte voor onszelf vrij, maar bieden we ook steun aan degenen die soortgelijke ervaringen met ons delen.

Tot slot moeten we ons realiseren dat de angst voor "hebzucht" vaak geworteld is in de angst voor schaarste van middelen. Maar op het gebied van liefde en relaties komen de echte beperkingen vaak uit ons hart en onze geest, niet uit externe omstandigheden. Door hebzucht te omarmen, omarmen we in feite de rijkdom van het leven en moedigen we onszelf en anderen aan om moedig te zijn in het nastreven van waar geluk.

Laten we het woord 'hebzucht' dus herclaimen als liefde voor het leven en een omarming van diversiteit. Op deze manier kunnen we niet alleen een onrechtvaardige last van biseksuelen wegnemen, maar ook een meer open en inclusieve samenleving voor iedereen creëren.