Auteur: Anny Wong (hoofdredacteur LEZS Magazine / organisator Nationale Vrouwen Partij) 5 oktober 2012
Inleiding: Ik kan niet wachten! Hoe dichter deze dag elk jaar nadert, hoe opgewondener ik me voel. De 10e Taiwan Gay and Lesbian March is de achtste keer dat ik er samen aan deelneem, en ik heb onderweg gemengde gevoelens gehad, van alleen lopen, emotie en eenzaamheid ervaren, en besluiten dat ik ook iets voor de Gay and Lesbian beweging wil doen, tot nu een artikel kunnen schrijven over de Gay and Lesbian March.
De afgelopen jaren hebben veel mensen zich op verschillende manieren aangesloten bij deze revolutie, en de Taiwan Gay Pride March is ongetwijfeld nog steeds de graadmeter, van een paar honderd mensen tot 50.000, het is de NO.1 in Azië! Japan, dat nog eerder met de mars begon dan wij, heeft de 10.000 nog niet overschreden, en Korea, dat door zoveel mensen wordt gevolgd, is nog ongeëvenaardder. Als we elkaar dit jaar op 10/27 op straat zien, hoe verschillend we ook zijn en in wat voor houding we ons ook willen vertonen, kijk elkaar dan alsjeblieft aan en glimlach! Want dit alles is niet gemakkelijk te bereiken; dit alles is niet mogelijk zonder jullie.
Ik herinner me dat vorig jaar oude en nieuwe vriendinnen van de Women's National Fire Girls liepen in de rode lijn van representatieve liefde. 50.000 mensen gingen samen de straat op. Elk jaar zien we op deze dag de gepassioneerde energie van zelfverzekerde homoseksuele mannen en de zachte kracht van vastberaden lesbiennes. We kijken uit naar de verwezenlijking van mensenrechten voor mannen en vrouwen in Taiwan en de LGBT-mars zal op een dag een feest van liefde en vrede worden.
Lesbisch zonnebaden op grote schaal, apetrots.
Terwijl ik dit artikel aan het schrijven was, schoten me een paar momenten van de mars van vorig jaar te binnen. Ik herinnerde me dat toen ik met de vlag voor in de rij liep en me haastte om me te melden, ik me plotseling omdraaide en mijn metgezellen met me mee zag lopen, en mijn gedachten spoelden plotseling terug naar de eerste keer dat ik meedeed aan de LGBT-mars in 2005. Toen was ik alleen, bij geen enkele organisatie aangesloten. Onderweg kwam ik een paar vrienden tegen die ik meestal in T-Bar ontmoette, en ik voelde opeens dat het geweldig was om elkaar in het zonlicht te zien! Op dat moment kende ik al veel mensen in de gemeenschap, maar ik had altijd het gevoel dat het niet makkelijk was om echte vrienden te maken in de gemeenschap, en dat al het drinken en juichen in de T-Bar niet echt was als ik wakker werd, maar die dag veranderde mijn mening: ik zag dat veel mensen bereid waren om op te komen voor de homo's en lesbiennes, en dat ze naast hun eigen geluk ook het geluk van alle anderen nastreefden. Die avond, na het zien van het optreden voor het presidentieel paleis, voelde ik me opeens zo eenzaam toen de menigte uiteenviel, en ik beloofde iets te doen voor de LGBTQ-gemeenschap, zodat er een rijker gezicht van lesbianisme in de parade zou zijn.
In de jaren daarna heb ik naar mijn doel toegewerkt, of het nu regent of zonnig is, ik ben nooit afwezig geweest; lopend in uniform, met vlaggen, of op het podium, paraderend op praalwagens, hoop ik altijd de vitaliteit en het enthousiasme van lesbiennes te laten zien, en als ik de aandacht van de media kan krijgen, natuurlijk, nog beter! Ik wil niet horen: "Doen er niet veel lesbiennes mee aan de parade?", of in de krant lezen over de sexy homo's en de kleurrijke dragqueens. Het voelt altijd alsof, in deze 365-daagse periode waarin homo's en lesbiennes zich kunnen laten zien aan het publiek, de schoonheid van lesbiennes altijd als een briesje voorbij gaat.
De afgelopen zes jaar hebben we gemerkt dat steeds meer lesbiennes aan het evenement deelnemen. Hoewel ze nog steeds iets minder verkleed zijn en zich minder presenteren dan hun mannelijke tegenhangers, worden de meiden wel steeds dapperder: degenen die op de praalwagens stonden en spraken, degenen die korsetten droegen en de slogan "My Flat Breasts, I Decide" omhoog hielden, en degenen die verkleed waren als bruid en bruidegom en met een witte sluier over straat renden; de nachtclubs, feestjes en winkels van alle soorten lesbiennes werken ook als mieren om hun DM's op deze dag te ontwikkelen, en de kunst en cultuur, sport en mode, en studenten kwamen allemaal naar buiten voor een gemeenschappelijk doel en werden van elkaar gescheiden. Op deze dag kwamen alle soorten lesbiennes van verschillende facties naar buiten voor een gemeenschappelijk doel, ongeacht of ze in hetzelfde schuitje zaten of niet. Tijdens de hele mars zagen we veel belangrijke deelnemers, bijeenroepers en gastheren, allemaal lesbiennes.
Het meest indrukwekkende is dat ik eergisteren op de praalwagen van de Pink Brigade Women's National Parade stond en vanuit verschillende hoeken naar de mannen, vrouwen en kinderen keek die op de paradestreep voorbij kwamen, en het oogcontact tussen elkaar was een soort stille taal, die in ieders hart de meest schokkende bekentenis werd in de drukte van de parade. Misschien worden de mensen langs de kant van de weg die camera's vasthouden en op shutterbugs drukken alleen maar aangetrokken door onze vreemde kostuums; moeders die hun kinderen vasthouden worstelen met de vraag of ze met hun handjes moeten zwaaien; maar op dit moment laten we onszelf trots zien en communiceren we met de meerderheid van de mensen: ik ben niet anders dan jullie, hetzelfde verlangen naar liefde en geluk, we bestaan dus echt!
We zijn niet langer verdrietig en hebben het vermogen om de wereld te besmetten met ons scherpe gevoel voor schoonheid en visie, waar jullie samen van genieten!
Vorig jaar besloot ik een eenvoudig rood T-shirt en een spijkerbroek te dragen voor de mars. Het aantal mede-deelnemers was nog steeds het grootst en ik was vereerd dat ik me had opgegeven voor het rode team. Midden in de mars stopte de auto van de leider en de voorzitter zei: "Wil iemand van het lesbische team naar voren komen en een paar woorden zeggen? Laten we jullie beter leren kennen." Na een halve dag was er nog niemand naar het podium gekomen, maar ik was verlegen en kon niet tegen het geroep van mijn maten, dus ik verzamelde mijn moed en haastte me naar de auto, en toen ik de microfoon pakte, realiseerde ik me dat dit een heel ander gevoel was dan praten met mensen op het podium van een feest. Er stonden tienduizenden mensen achter de rij, en de hemel was grenzeloos toen ik omhoog keek. Ik bereidde geen tekst voor, maar zei gewoon: "Ik ben heel blij dat tienduizenden mensen samen marcheren, en ik hoop dat meer lesbiennes en homo's de moed zullen hebben om zich bij de rij aan te sluiten, in plaats van gewoon voorbij te lopen. In die paar seconden besefte ik dat ik mezelf niet meer was, maar dat ik namens meer mensen moest spreken. De mars inspireerde mensen om moedig te zijn, om hun verdediging en vooroordelen af te schudden vanwege een gemeenschappelijk doel.
De 10e Gay and Lesbian Rally valt samen met het oktobernummer van LEZS07, en het thema van dit nummer is "Herfst Equinox, Exodus". Er zijn twee belangrijke gebeurtenissen in de homo- en lesbische gemeenschap rond de herfstequinox: de eerste lesbische en lesbische boeddhistische bruiloft die in augustus werd gehouden, en de tweede is de Rally, en deze twee belangrijke gebeurtenissen hebben subtiele tractie ervoor en erna. Met de zegen van Eerwaarde Shih Chiu-Huei en meer dan 200 vrienden en familieleden wisselden de twee bruiden in witte sluiers Boeddha-kralen uit en stempelden ze hun zegels, waarbij ze besloten om hun leven samen door te brengen, hand in hand. Vanaf dat moment waren ze klaar om nog grotere uitdagingen aan te gaan, om te vechten voor de rechten en het geluk dat ze verdienen in een maatschappij die nog steeds wordt gedomineerd door de hegemonie van heteroseksualiteit; en het is een genot om te zien dat er na 20 jaar inspanningen in de LGBTQ-beweging in Taiwan eindelijk een lesbisch stel is dat bereid is om naar voren te komen! Hoeveel lesbische stellen zijn er die zo dapper zijn als zij, niet alleen voor zichzelf maar ook voor de toekomst van vele anderen?
Laten we eens voorspellen hoeveel lesbiennes van toeschouwers deelnemers zullen worden aan de 10e Taiwan Gay Pride Parade! Weet je wat? Je kunt je alleen al inschrijven voor de optocht! Het thema van de campagne van dit jaar, "Revolutionary Marriage - Equal Rights in Marriage, Diversity in Partners", is ongetwijfeld een uitbreiding van de LGBT-gemeenschap naar buiten toe en roept op tot steun voor pluralistische gezinnen en het idee dat liefde genoeg is. In feite is het lot van de meeste mensen in het leven voorbestemd, dus als ze niet eens het recht hebben om vrij te kiezen met wie ze de rest van hun leven willen doorbrengen, of als ze gediscrimineerd moeten worden, wat heeft het dan voor zin? Dus of je nu homo, lesbisch, biseksueel, heteroseksueel of transgender bent, zolang je maar voor liefde bent, laten we dan dit jaar samen naar de Gay Pride Parade komen.
繁體中文