Thema en geest van Taiwan LGBT March 2021

Bron:2021 Taiwan Gay and Lesbian Rally officiële website

Vriendelijk dagelijks leven in Taiwan

Commentaar:

Sinds 2019, het eerste jaar van het homohuwelijk, is het thema van de Taiwanese homo- en lesbische mars veranderd van "Gay and Lesbian" - het zien van homo's en lesbiennes om je heen - naar "The Beauty of Adulthood" - het begrijpen en respecteren van andermans identiteit - allemaal in de hoop de samenleving te laten weten dat homo's en lesbiennes overal om je heen zijn en dat begrip en respect de sleutel zijn om de samenleving vriendelijker te maken voor multiculturalisme. Begrip en respect is de sleutel om de samenleving vriendelijker te maken voor multiculturalisme; begrip en respect zijn echter niet alleen slogans, maar ook de gevoelens in het dagelijks leven zijn het meest echt, daarom is het thema van de mars van dit jaar hoe je een "vriendelijk dagelijks leven" kunt creëren.

We hebben allemaal wel eens gehoord van "homovriendelijk", "gendervriendelijk", "○○ vriendelijk", etc. Maar wat is vriendelijk precies? Ik heb veel homovrienden, maar is "......" vriendelijk? Ik denk dat jij en ik allebei weten dat dit slechts het beginpunt is van "nepvriendelijkheid". In het thema van 2016 hadden we het over "het doorbreken van de nepvriendelijkheid" voordat "jij en ik vrij kunnen zijn"; na het referendum in 2018 is het publiek steeds beter in staat om discriminatie verpakt in nepvriendelijkheid te herkennen, dus als iemand beweert "de stratosfeer te doorbreken" maar de tegenpartij als enige aan het woord laat, kunnen we vaststellen dat "de stratosfeer doorbreken" slechts een manier is om discriminatie een kans te geven aan de ander. gewoon een reden is om discriminerende toespraken een podium te geven. Maar echte vriendelijkheid is geen segregatie - sommige mensen vragen zich misschien af of "gendervriendelijke toiletten" en "homovriendelijke winkels" een soort gesegregeerde gelijkheid zijn, wat een grote misvatting van het woord "vriendelijkheid" moet zijn.

Vriendelijk is niet "exclusief", gendervriendelijke toiletten zijn niet "alleen" voor transgenders, en homovriendelijke winkels zijn niet "alleen" voor homo's, het zogenaamde "vriendelijk" is hier om de gebruikers/consumenten zich prettig te laten voelen in die ruimte, niet om er een speciale beschermingszone van te maken. Wanneer kunnen we stoppen met het gebruik van het woord "vriendelijk"? Pas wanneer we niet langer een bepaalde persoon of plaats als "vriendelijk" hoeven te bestempelen, dat wil zeggen, wanneer alles vriendelijk is, overal vriendelijk is, en dit een echt vriendelijke samenleving is. De themaverklaring van vorig jaar zei ook: "Als deze samenleving al vriendelijk is, dan hoeven we geen spijt te hebben dat we geboren zijn, het maakt niet uit thuis, op school of op het werk, iedereen kan leven op de manier die voor hem of haar het meest comfortabel is, en dat is ons dagelijks leven". Dus laten we van vriendelijkheid iets alledaags maken.

Met de invoering van de wet op het homohuwelijk hebben homo's en lesbiennes hetzelfde recht om te trouwen als heteroseksuelen, maar is trouwen echt een vreugdevolle gebeurtenis die de moeite waard is om de wereld over te vertellen? Als je huwelijksverlof neemt op je werk, zul je je zorgen moeten maken over het onthullen van je identiteit; en het huwelijk is een levenslange gebeurtenis, dus als je wilt trouwen, zul je te maken krijgen met de vraag hoe je uit de kast moet komen bij je familie - tenzij beide partijen alleen hun huwelijk registreren zonder het openbaar te maken, kan je familie er toch achter komen als ze je rekening of huishoudelijke registratie zien. Als je dus niet bereid bent om uit de kast te komen, kan het nog steeds storm lopen. Uit de kast komen vereist echter kapitaal, en jezelf zijn betekent niet dat je uit de kast moet komen, de focus moet liggen op de vraag of de maatschappij vriendelijk genoeg is om je comfortabel te laten leven, ongeacht of je uit de kast komt of niet.

Voor het grote publiek zijn de zorgen van voor de wetgeving over het homohuwelijk, zoals het verdwijnen van ouders, grootouders, enz. niet gebeurd en gaat het leven van iedereen nog gewoon door. Het enige dat te zien is, is het gevoel dat meer mensen homo lijken te zijn geworden. In feite is het niet zo dat meer mensen homo zijn "geworden" of dat ze "geleerd" hebben homo te zijn door seksuele voorlichting. Het is eerder zo dat de verandering in de sociale sfeer en de popularisering van genderkennis steeds meer homo's in staat hebben gesteld om vrijer uit de kast te komen, en het feit dat ze vroeger zeldzaam waren, betekent niet dat ze niet bestaan, het is alleen zo dat ze niet bereid zijn om voor je uit te komen. De vriendelijke sfeer is echter nog steeds afhankelijk van de geografische locatie en leeftijdsgroep, vooral de situatie van oudere homo's kan moeilijker zijn.

Homo's en lesbiennes zullen oud worden, dus met wat voor problemen zullen oudere homo's en lesbiennes in hun dagelijks leven te maken krijgen? Volgens overzeese ervaringen kunnen homo's en lesbiennes, wanneer ze verzorgd moeten worden, te maken krijgen met het probleem van "opnieuw in de kast komen" - omdat ze niet zeker weten of de verzorgers vriendelijk zijn, of ze kunnen geleidelijk hun band met de gemeenschap verliezen (sommige mensen hebben hun band met de gemeenschap opzettelijk verbroken); of zelfs als ze naar een instelling voor langdurige zorg moeten, is het personeel daar wel vriendelijk? En wat als iemand met HIV leeft? Misschien zijn er geen organisaties voor langdurige zorg die hen willen opnemen. Hoewel de wet stelt dat er geen sprake mag zijn van oneerlijke behandeling[1], wat kunnen organisaties, gezien het huidige tekort aan middelen voor langdurige zorg, doen als ze zeggen dat hun bedden vol zijn? Of ze moeten een hoger tarief vragen, accepteren ze dat? Als ze het niet accepteren, kunnen ze de bedden aan andere mensen in nood geven.

De uitbraak van de COVID-19 epidemie in Man Wah Tea House halverwege dit jaar heeft het feit aan het licht gebracht dat heteroseksuele ouderen ook seksuele behoeften hebben, en als dit voorheen al werd gemeden door de gemeenschap, hoe zit het dan met de seksualiteit van oudere homo's? Hoe zit het met de seksualiteit van oudere homoseksuele mannen? Ondanks het feit dat Taiwan al vele jaren een vergrijzende samenleving is, is het nog steeds zo dat het publiek zich ouderen of gehandicapten alleen maar voorstelt als "ontseksualiseerd", denkend dat ze "zo lang mogelijk kunnen leven", en dat als ze om meer vragen (op het gebied van seksualiteit, lust, privacy, etc.), ze worden gezien als te hebzuchtig en op zoek naar problemen? Bovendien worden mensen met een handicap in hun dagelijks leven geconfronteerd met onvriendelijke leefomgevingen en hardwarevoorzieningen. Iedereen zal oud worden en iedereen kan gehandicapt raken, dus het is de verantwoordelijkheid van iedereen in deze maatschappij om een vriendelijke omgeving te creëren en zich voor te bereiden op hun eigen toekomst.

Wat is het tegenovergestelde van vriendelijkheid? We weten allemaal dat stigmatisering niet bevorderlijk is voor het voorkomen van een epidemie, en dit is door verschillende organisaties breed uitgemeten sinds de term "homogemeenschap" voor het eerst werd bedacht, en ook al hebben provincies en gemeenten er sindsdien naar verwezen als een "speciale vriendschapskring", de referentie blijft onveranderd. Beperkt de publieke verbeelding van homo's en lesbiennes zich nog steeds tot diegenen die door de epidemie gedwongen zijn hun homo- en lesbische identiteit te onthullen? Is het echt nodig om de privacy van iemands identiteit bloot te leggen omwille van de epidemie? In theorie zou iemand die een uitbraak doormaakt alleen hoeven te vertellen wanneer en waar hij/zij in het verleden is geweest; wie hij/zij is en wat hij/zij doet zou irrelevant moeten zijn voor de meerderheid van de gemeenschap. Onafhankelijk van seksuele geaardheid en genderidentiteit is er altijd een risico om de ziekte op te lopen. Daarom vraag ik me af wat het doel is van de etikettering "speciale vriendschapskring" en of heteroseksuelen die besmet zijn met de ziekte ook als "algemene vriendschapskring" moeten worden bestempeld? Als heteroseksualiteit onnodige informatie is, waarom is het dan nodig om homo of lesbienne te zijn?

Niemand wil geïnfecteerd worden, niet COVID-19, niet HIV. Als de gemeenschap geïnfecteerde mensen nog steeds als "zondaars" beschouwt, zal dit degenen die het risico lopen de ziekte op te lopen alleen maar terughoudender maken om de waarheid te vertellen of het initiatief te nemen om zich te laten screenen, en zelfs hun bereidheid om medische behandeling te zoeken beïnvloeden; want als de diagnose eenmaal bevestigd is, zullen ze te maken krijgen met zware sociale stigma's en beschuldigingen, wat op de lange termijn niet bevorderlijk is voor de preventie en behandeling van infectieziekten. Maar is het mogelijk dat de wet zelf medeplichtig is aan de preventie van infectieziekten? Ja, bijvoorbeeld de verordening inzake opzettelijke infecties [2], met de eis "bewust geïnfecteerd", zal mensen minder motiveren om zich te laten screenen - want als ze zich niet laten screenen, zullen ze het niet weten, en dit is in strijd met de "90-90-90" doelstelling van UNAIDS [3]. Hoewel de definitie van gevaarlijk seksueel gedrag [4] in juli van dit jaar is aangepast om het concept van U=U [5] erin op te nemen, moet de AIDS-verordening zelf nog worden aangepast totdat de gemeenschap de zieken niet langer als zondaars ziet.

Heteroseksuele koppels kunnen bijvoorbeeld samen kinderen adopteren zonder te moeten scheiden voor de adoptie, of niet te kunnen trouwen omwille van de adoptie [6]; heteroseksuele onvruchtbare mensen kunnen kunstmatige voortplanting gebruiken zonder de oceaan over te moeten steken en honderden miljoenen dollars uit te geven, wat de rechten van de algemene bevolking lijken te zijn, maar homoparen worden uitgesloten. Homo- en lesbische stellen zijn uitgesloten van deze rechten, die inherent lijken te zijn aan de algemene bevolking. Voor transgenders kunnen triviale zaken in het dagelijks leven die het grote publiek niet opmerkt, zoals naar het toilet gaan, een dagelijkse uitdaging zijn, om nog maar te zwijgen van de problemen bij het zoeken naar werk en huisvesting, enz. Lichamelijk gehandicapten kunnen te maken krijgen met ongelijke trappen, geblokkeerde trottoirs en gedwongen worden zich over gevaarlijke wegen te verplaatsen; slechthorenden kunnen door de maskers die iedereen moet dragen om zich tegen epidemieën te beschermen, moeite hebben met het lezen van lippen of gebarentaal. Bewust zijn van en begrip hebben voor deze ongemakken is de eerste stap op weg naar een vriendelijker dagelijks leven.

In het geval van COVID-19 werd het leven van alledag getroffen, hoe anders het ook was. Het virus kiest immers niet uit, maar we zien ook dat uitbraken zich vaak voordoen in de meest kwetsbare delen van de samenleving. Niet alle banen kunnen thuis worden uitgeoefend of omgeleid naar werk, en vooral industrieën die contact met mensen vereisen zijn gedwongen hun activiteiten te staken, en er zijn er nog steeds die moeten worden gesloten. De inkrimping van de sociale ruimte en de beperking van groepsbijeenkomsten kunnen daarentegen een grotere impact hebben op de LGBT-gemeenschap. Niet elke LGBT-persoon is immers in zijn dagelijks leven uit de kast gekomen of heeft LGBT-vrienden in het echte leven. Na gedwongen sluiting van de plaatsen waar ze elkaar vroeger ontmoetten, kunnen ze het grootste deel van hun band met de gemeenschap verliezen. Zelfs voor degenen die thuis niet uit de kast zijn gekomen, of van wie de familieleden niet klaar zijn om hen te accepteren nadat ze uit de kast zijn gekomen, is de druk om de rest van de dag een kamer te moeten delen met hun familieleden nog beter voorstelbaar.

In alle lagen van de bevolking zijn er homo's en lesbiennes om ons heen, en homo's en lesbiennes vechten samen met het grote publiek tegen de epidemie, of ze nu in de gezondheidszorg werken, bij de politie en brandweer, maatschappelijk werkers of eerstelijnspreventiewerkers; homo's en lesbiennes werken ook hard om de epidemie te voorkomen en kijken ernaar uit om terug te keren naar het dagelijkse leven van voor de epidemie - of misschien is leven met de epidemie wel het dagelijkse leven in de toekomst! --In ieder geval hopen we nog steeds dat de samenleving een vriendelijke omgeving kan creëren en vriendelijkheid in het dagelijks leven kan implementeren, zodat iedereen kan leven op de manier waar hij of zij zich het prettigst bij voelt. De 19e Taiwan Gay and Lesbian Rally, ook al kunnen we dit jaar niet de straat op, we zullen zelfbeheersing en sociale afstand gebruiken om de epidemie te voorkomen, en we nodigen ook iedereen uit om de rally dit jaar samen online te lopen, zodat we elkaar kunnen begrijpen en vriendelijker met elkaar kunnen omgaan, zodat onze harten dichter bij elkaar kunnen zijn. (Geciteerd van de officiële website van 2021 Taiwan Gay and Lesbian Rally)

Opmerking

[1] Artikel 4, lid 1, van de Verordening inzake de preventie en bestrijding van infectie met het humaan immunodeficiëntievirus en de bescherming van de rechten en belangen van geïnfecteerde personen (hierna de "AIDS-verordening" genoemd): De persoonlijke en wettelijke rechten en belangen van geïnfecteerde personen worden geëerbiedigd en beschermd, en er vindt geen discriminatie van hen plaats door hen de toegang tot onderwijs, medische behandeling, werk, veiligheid, verblijf of andere oneerlijke behandelingen te weigeren; de methoden voor de bescherming van de desbetreffende rechten en belangen worden vastgesteld door de bevoegde centrale overheidsinstanties, in overleg met de bevoegde centrale overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor de desbetreffende doelen en ondernemingen. De relevante maatregelen voor de bescherming van rechten en belangen worden geformuleerd door de centrale bevoegde autoriteit in overleg met de bevoegde autoriteiten van de verschillende programma's van de centrale overheid.

[2] i.e. Section 21 of the AIDS Ordinance: A person who, knowing that he or she is infected, conceals and engage in a dangerous sexual act with another person, or engages in the act of administering injections, dilutions or containers, etc., with the intention of infecting a person, shall be sentenced to imprisonment for a term of not less than five years and not more than twelve years.

Hetzelfde geldt voor een persoon die, wetende dat hij of zij besmet is, bloed doneert of organen, weefsels, lichaamsvloeistoffen of cellen beschikbaar stelt voor transplantatie of voor gebruik door een andere persoon, met als gevolg dat de infectie op die persoon wordt overgedragen. De in het tweede lid van artikel 11 genoemde gevallen worden echter niet bestraft.

Pogingen tot strafbare feiten als bedoeld in de eerste twee alinea's zijn strafbaar.

De reikwijdte van gevaarlijke handelingen wordt bepaald door de centrale bevoegde autoriteit onder verwijzing naar de relevante voorschriften van de Wereldgezondheidsorganisatie.

[3] 90%HIV-geïnfecteerde personen zijn zich bewust van hun HIV-infectiestatus; 90%Igeïnfecteerde personen bij wie de diagnose HIV is gesteld, volgen een ARV-therapie; 90%Igeïnfecteerde personen die een ARV-therapie volgen, zijn viraal onderdrukt.

[4] Artikel 2 van de Standaarden voor de reikwijdte van risicovol seksueel gedrag: De reikwijdte van risicovol seksueel gedrag verwijst naar seksueel gedrag dat gepaard gaat met direct contact zonder isolatie van de slijmvliezen van organen of lichaamsvloeistoffen en waarvan medisch is vastgesteld dat er een aanzienlijk risico is op overdracht met infectie met het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) tot gevolg.

[5] U=U: HIV-geïnfecteerde patiënten die stabiel zijn op antiretrovirale therapie (ART), zonder verschil in gezondheidsstatus en gemiddelde resterende levensverwachting met de algemene bevolking, en van wie de virale belasting in het bloed onderdrukt is tot minder dan 200 kopieën/ml (het aantal virale kopieën per milliliter) gedurende meer dan 6 maanden, worden beschouwd als U=U (undetectable = onoverdraagbaar), d.w.z. "geen detecteerbaar virus staat gelijk aan geen overdracht". Untransmittable" betekent "niet detecteerbaar staat gelijk aan niet overdraagbaar", en zal HIV niet overdragen op anderen via seksuele activiteit.

[6] Homo-kwesties Lazybones.Kan een homoseksuele man een kind adopteren? Ik wel, wij niet! |Vereniging voor hulp aan homo's en lesbiennes in Taiwan

Tour Groepen

RoodTaiwan Gay and Lesbian Counselling Hotline Association, Les Taipei, Handangel, Screening for i & Letting i Speak Out, Stand Up Group, Teacher Hsu's Sex Classroom, Advocacy for the Rights of People Living with HIV, Ho-Kwang Sex Counsellors' Training Centre, Taiwan Sex Counsellors' Association, Chang Gung University of Science and Technology's RAINBOBOW Club, The Red House, Rainbow Affirmative Action Platform.
OranjeLove Dance Pardon Bravo Dancer, Taiwan Non-profit Organisatie Industriële Unie, Hualien Regenboog Carnaval, Fellowship,
Taiwan LGBT Scouts, een belangengroep voor mensenrechten van de Roving Scouts,
R.O.C. Scout Troop 410, Taipei City - Rainbow Scout Troop 410, Shih Hsin University, Institute of Gender Studies,
Ming Chuan Psychologie Departement, Psychologie van de Seksualiteit Programma, dentsuX, Feng Cheng Beya, Juro Beya, Taiwan Abolitionist Death Penalty Promotion Alliance, China Medical University Studentenvakbond
GeelAmnesty International Taiwan, Barcelona Gender Friendly Society van Kaohsiung Medical University, Departement Menswetenschappen en Sociale Wetenschappen, Yang Ming Jiaotong University
RB's Tamkang Colourful Boat Club, Chengtai TO-La Cool Club, CUHK Sex Little Colourful Workshop, Mamak Stall-Damascus Travellers Taiwan Comrades Association
Freedom of Love Project, Human Rights Treaty Implementation Monitoring Alliance, Time Force, Unilever Ltd.
Gilead Pharmaceuticals, Taoyuan City Vereniging voor de Bevordering van Genderrechten
GroenGreenpeace, Standard Chartered Bank, Hong Kong LGBT Rally, Deloitte, Nationaal Actieplatform voor Afschaffing van Kernenergie, Taiwanese Vereniging voor de Bevordering van Mensenrechten
AO Commercial Office, Tongliao, Changshi Universiteit Counselling en Consultatie & Huwelijk en Gezinstherapie Instituut voor Counselling en Consultatie
DPP Vrouwenafdeling, LesPark, Hotels.com
AstraZeneca, AZ
BlauwYang Ming Studentenvereniging, Taiwan Medical Student Association, Yuan Ze University Studentenvereniging Studentenadministratiecentrum
Rainbow City Symphonic Band, Europees Economisch en Handelsbureau
Dell Technologies, Farmaceutische Studentenvereniging van de Republiek China|PSA-TW
Taoyuan Regenboog Picknickdag, LEZS Vrouwenland, Biogen Taiwan, Taikoo Motors, M.A.C.
PaarsVolkspartij van Taiwan, Sex Forum Society van de National Taiwan Normal University, Centrum voor preventie van huiselijk geweld en seksueel geweld van het stadsbestuur van New Taipei.
Bi the Way‧Bay Place, de film "Born to be Human", BMS PRIDE Alliance,
Taiwan Aseksuele Groep, EMI Church, Pubu eBookstore, Taiwan Aseksuele Groep, Taiwan Cool Kids Rights Advocacy Coalition
Taiwan Volksgezondheid Studentenunie, DIKE, gsk

Sponsoring

Platina

Zilver

Drijver en reclamesponsor

(Geciteerd van de officiële website van de Taiwan Gay and Lesbian March)

modieuze trend

Laatste Verhalen

nl_NLNederlands