Een verkenning van authenticiteit en menselijkheid in drama: een verhaalanalyse van Dante of de dood en het kussen van een huwelijksmoordenaar

B biedt de veiligheid van waarheidsgetrouwheid als toneelstuk over echte gebeurtenissen, maar of de feiten van het verhaal waar zijn of niet is niet altijd genoeg om ze te geloven. Dante or Die's nieuwe productie over een homofobe homoseksuele man in de gevangenis is energiek en bouwt voort op belangrijk onderzoek, maar het verhaal gaat voorbij aan de oppervlakte van het lastige onderwerp dat het aansnijdt en heeft moeite om de complexe personages tot leven te brengen.

Kiss Wedding Kill vertelt het verhaal van Jay (Dawda Radejobi), die levenslang in de gevangenis zit voor de moord op een man met wie hij aan het daten was uit angst dat zijn vrienden erachter zouden komen. Onder het gerammel van op elkaar gestapelde gevangenisbedden en het rappen van mevrouw Lecktz vergeet Jay haastig zijn zwangere verloofde thuis en begint een relatie te vormen met de charmante moordenaar Paul (Graham McKay-Bruce). Geïnspireerd door gebeurtenissen die nog bizarder zijn dan de roman, vertelt het toneelstuk het verhaal van Mikhail Galatinov en Mark Goodwin, beiden veroordeeld voor de moord op homoseksuele mannen en de eerste koppels van hetzelfde geslacht die in de gevangenis trouwen.

Het stuk werd geproduceerd in samenwerking met forensisch psychologen, academici en gedetineerden, maar de overgesimplificeerde karakterisering maakt het moeilijk om echt te begrijpen waarom Jay en Paul zich gedragen zoals ze doen. Geen van beide mannen heeft voldoende nagedacht over hun gedrag in het verleden en hun vooruitgang is eerder een hectische, onverklaarbare sprong dan een zorgvuldig in kaart gebrachte stap. We zien Jay als een man die zo walgt en bang is voor de aantrekkingskracht van mannen dat hij in blinde woede een vreemdeling doodt, maar er is niet meer voor nodig dan een knappe Schot die met hem flirt en hij verandert al snel in een zachte en zachtaardige ziel, gelukkig en ontspannen in de armen van zijn nieuwe maatje. Is hij plotseling tevreden met zijn excentriciteiten? Was hun liefde bedoeld om hen te verlossen?

Misschien is het de keuze van het materiaal tegenover zulke extremen van menselijk gedrag die het zo moeilijk maakt om in het hoofd van het personage te kruipen. Misschien is het de snelheid waarmee het verhaal zich ontwikkelt. Er zijn nog veel onontgonnen diepten in deze tour de force, maar het roept een aantal interessante vragen op over de mate waarin liefde iemands moraal kan veranderen.

Stone Nest, Londen, tot 27 april. Daarna op tournee tot 19 mei.