Auteur: Mu Chuan
Ik weet zeker dat iedereen die jong en homo is, gehoord heeft van Funky's internationaal geprezen en populaire jaren. Gedurende 18 jaar, vanaf 1991, was Lai de baas van Funky en stond hij bekend als de "Godfather of Gay and Lesbian", ook al hield hij niet van die titel.
De internationaal bekende gay nachtclub Funky is de thuisbasis van een beweging
Het was toeval dat hij op 40-jarige leeftijd met Funky begon, herinnert Er zich. Als jongeman had hij veel banen en studeerde hij interieurarchitectuur om in zijn levensonderhoud te voorzien, dus plande hij zelf het interieur van Funky en kocht hij zorgvuldig veel decoraties uit de hele wereld. Volgens Er is Funky niet alleen een nachtclub, maar ook een ruimte waar de homocultuur en de homobeweging tot bloei kunnen komen. Voor de klanten van 18-35 jaar is het Er's filosofie om van Funky een thuis weg van huis te maken en hen te verzorgen zodat ze niet hoeven rond te dwalen.
Natuurlijk was het runnen van een homobar in de vroege jaren 90 moeilijk. In het begin verloor het bedrijf 5 tot 6 miljoen dollar, en toen het populair werd en een hoge vlucht nam, kreeg het te maken met chantage en pesterijen van de maffia en de politie. Er vertelde dat homo's vroeger door de politie konden worden gearresteerd en in elkaar geslagen als ze elkaars hand vasthielden in een nieuw park, en dat homowinkels vaak werden onderworpen aan discriminerende politiecontroles met het argument dat ze "tegen de goede gewoonten indruisten".
Omdat hij weet dat homo's werden gediscrimineerd en ongelijk behandeld, is Er Funky gaan gebruiken als een ruimte om de homobeweging te promoten en voor te lichten. Tijdens zijn vrije uren op zaterdagmiddag organiseert hij workshops over stressmanagement, zelfontplooiing, begrip voor homoseksualiteit en het delen van oldtimers. De Rainbow Ambassador van dit jaar, Keiko, is een van hen.
Er is ook actief geweest in politieke kringen en politie-eenheden in de "leer-je-homo's kennen"-samenzwering. De stichtende voorzitter van NTU's Gay Chat, Han Jiayu, werkte samen met Er om de funky muziek op zaterdagavond te stoppen en politieke figuren (waaronder Pang Jianguo, Chen Wenxi, Zheng Yunpeng en Lin Yihua) uit te nodigen om hen te ontmoeten of uit te nodigen voor de homo-bijeenkomst. Er verklaarde zelf: "Ook al doen ze het voor de stemmen, ik wil toch hun hart. Ook al zijn sommige mensen misschien niet ontvankelijk, ik wil dat ze de homogemeenschap respecteren en begrijpen: "Hou me één keer voor de gek en ik laat je niet verkiezen! Dit is een categorische en wrange uitspraak van Er op een charmante manier. Hij stuurde ook informatie over zijn familieachtergrond en waarom hij Funky is begonnen naar gemeenteraden, politiebureaus en politiebureaus, met het verzoek het te lezen en hen te bellen om "te kijken". Een politieagent las ooit Mijn liefde is een man en kwam naar hem toe om zich te verontschuldigen voor zijn onredelijke behandeling van de homogemeenschap.
Onlangs is de kwestie van het Rode Huis opnieuw aan de orde gesteld. In 2000 stelde Er voor om van het Rode Huis een museum over de homocultuur en -geschiedenis van Taiwan te maken. Dit voorstel werd gedaan door Wei Yilong, lid van de Nieuwe Partij, maar werd geblokkeerd door de Democratische Progressieve Partij.
Psychologisch adviseur, uitgever en radiopresentator
Als gevolg van zijn eigen ervaringen en de behoefte om Funky open te stellen voor jongeren, is Er ook overgestapt op psychologische begeleiding, publiceren en radio-hosting.
Hij is ook bestuurslid van de Stichting Lu Xuli en de Heart and Soul Workshop, en blijft werkzaam op het gebied van psychiatrie en counseling, en in de LGBT-beweging. Hij heeft ook actief cursussen over homo- en lesbische counseling en gezinscounseling begeleid op de afdeling counseling, en bracht de docenten en studenten daadwerkelijk naar Funky om homoseksualiteit te leren kennen en begrijpen. Hij heeft ook bijgedragen aan het vroege "Care and Love Home", opgericht door Yeung Chit, en de counseling over AIDS-kwesties, en heeft deelgenomen aan de activiteiten van de hotline voor oudere homogroepen.
Hij presenteerde twee homo-radioprogramma's. Het ene was een door Chen Xiaoxia geproduceerd stemmingsuitwisselingsprogramma op de voormalige Radio Yanggang in 1995-96, "Midnight Kiss", waarin hij Bai Guang's "Drunk in Your Arms" neuriede en uitlegde dat het een lied was met de smaak van een one-night stand; het andere was "Gay time" op de Voice of Taipei in 2001, een maandag-vrijdag-stripprogramma. ～Hij was ook te gast op "Gay time" van Lai Ming-jau, dat werd geproduceerd door Leh Meng-na.
Percepties van de mars: een ander beeld voor generaties
In de eerste mars in 2003 gebruikten Er en Ah Chieh "Farewell My Concubine" om de kwestie van gender in de Chinese klederdracht onder de aandacht te brengen. In de daaropvolgende rally's werkte hij ook samen met artiesten om een korte film te produceren en sponsorde hij drinkwater als homoseksuele zakenman in de rally.
Bij de voorbereiding van een campagne leiden verschillende ideeën en routes onvermijdelijk tot verschillende keuzes en benaderingen. Soms leidt het verschil in generaties ook tot verschillende benaderingen en uitgangspunten voor het denken. Voor de jongere generatie is het echter nog belangrijker om de onafhankelijkheid van de beweging en de vrijheid van spreken over de kwesties te behouden. Voor de jongere generatie is het echter nog belangrijker om de onafhankelijkheid van de beweging en de vrijheid van spreken over de kwesties te behouden. Toen Er Er voorstelde dat het thema van de bijeenkomst niet te politiek moest zijn, weersprak hij het radicale karakter van de wens van de jongere generatie om de bestaande structuur van ongelijkheid op te schudden.
Wat de rally betreft, zijn er volgens hem twee belangrijke punten: ten eerste, welke boodschap moet de LGBTQ-gemeenschap in de rally aan de samenleving overbrengen? Ten tweede, om contact te maken met de wereld. Er zei dat de gemeenschap niet alleen moet zeggen "ik ben homo" en medelijden of sympathie moet tonen. In plaats daarvan moeten ze op een gezonde en positieve manier naar hun leven kijken, of het nu genetica of opvoeding is, wat normaal is, en zich niet laten vergiftigen door de woorden die hen van kindsbeen tot volwassenheid zijn geleerd. En de homokant van gepest worden moet bevochten worden.
Gaat de jaarlijkse parade alleen over de onderbroek van de Waterboy? Of alleen travestieten? We moeten nadenken over de betekenis. Tegelijkertijd moet het thema niet te politiek zijn, zoals de carnavals in het buitenland, en een vrolijke en gezonde kant van de gemeenschap laten zien. Er herinnert ons aan dat overdreven enthousiasme een teken kan zijn van onderdrukte emoties, en naarmate de gemeenschap positiever wordt, zullen veel van de negatieve indrukken van verdriet ook verdwijnen.
Ten slotte zei hij dat elke generatie haar eigen beeld heeft en dat hij al in de zestig is en niet de opvattingen van de jongere generatie kan vertegenwoordigen. Wat hij echter aan de beweging heeft gegeven, heeft in de loop der jaren en in het leven van velen gefermenteerd.
Uitgebreide lezing: "Funky. Gay Movement", in "Raising the Rainbow Flag: My Experience of the Gay Movement, 1990-2001" (Mindworks, 2002)
繁體中文